Kinder Care Special School

Woensdag - Voluntary work at Vocational Centre

Piet Jan werkt vandaag weer in de tuin. Hij wil daar zelf over schrijven, de verhalen uit de tweede hand zijn toch minder leuk.
Na mijn kennismaking heb ik veel zin om te gaan helpen in de naaiklas. Amitha heeft een heel handig tasje wat je klein kan opvouwen en meenemen in je handtas. De tas lijkt op een hemdje en zo kan er alvast geoefend worden voor een jurk. Het lijkt me een goed plan om mee te beginnen.

De leerkracht Aruna heeft oude jurken die verknipt mogen worden. Ik zoek een Indiaas printje uit met in mijn achterhoofd dat we deze tasjes misschien wel kwijt kunnen raken.
Aangezien ik niet hoeft te praten bij deze kinderen, immers de meeste zijn doofstom, komt het erop aan dat mijn voordoen heel belangrijk is.
Ik speld de tas goed op de jurk vast en heb zo een patroon. De meisjes kijken met zeer veel belangstelling toe.
Na veertig jaar naai ik weer op een trapmachine! Terug in de tijd, hier in India is een trapnaaimachine een betere investering dan een elektrische naaimachine omdat de elektriciteit regelmatig uitvalt.
Havina neemt het van mij over. Ik ben verbaasd over haar handigheid. Ik kan zien dat ze vaker op de naaimachine heeft gewerkt.
Het blijkt dat er in het verleden een naailerares uit Bangalore een paar weken van haar vakantie heeft opgeofferd om naailes te geven en daar heeft Havina naaien geleerd.

Bij elke handeling laat ik aan haar zien wat ze moet doen. Soms verduidelijkt de leerkracht met handgebaren. Ik let goed op hoe ze dat doet want daar kan ik weer mijn voordeel mee doen!
Tijdens het naaien kijken vier andere meisjes met veel belangstelling toe. Havina lijkt het niet te deren. Binnen twee uur heeft ze het tasje af. Het ziet goed uit. Tijdens het naaien breekt veelvuldig de draad en ook de spanning van de machine is niet goed. Geen probleem morgen zal de kleermaker de machine nakijken. Ik maak een foto van Havina die zeer trots haar tasje omhoog houdt.

Ondertussen vraagt Amitha naar de strijkkralen. Ze worden te voorschijn gehaald. Amitha laat zien wat je er allemaal mee kan doen. De meisjes zijn er verrukt van. Met zeer veel interesse worden de voorbeeldboekjes bekeken. Vooral de sieraden vinden de meisjes erg mooi. Al snel willen ze aan de gang.

Tijdens deze dagen besef ik hoe goed onze kinderen het in Nederland hebben. Vaak hebben ze veel te veel speelgoed zodat de kinderen niet weten waar ze mee zullen spelen. Renuka vertelde gisteren dat ze in het verleden alle lesmaterialen op tafel legde. Door de grote hoeveelheid werden de kinderen lamgeslagen en gingen ze niet aan het werk. Sinds Renuka in Ermelo is geweest en op de scholen heeft gekeken kwam ze tot het besluit om de kinderen één activiteit aan te bieden en de rest in de kast te laten. En zie de kinderen kregen meer rust en gingen beter presteren.

Ik heb veel ideeën wat de meisjes kunnen maken maar in overleg met Amitha besluiten we om de komende tijd tasjes te maken en met de strijkkralen aan de gang te gaan. Havina kan ook leuke elastieken voor het haar maken.
Het lijkt mij leuk als ik dit, op de strijkkralen na, mee kan nemen naar Ermelo.