Backwaters
Door: annekeCSAtrust
Blijf op de hoogte en volg Anneke
31 Januari 2011 | Nederland, Amsterdam
BACKWATERS door Piet Jan
Tijd is een rekbaar begrip in India. Dat wisten we al. James belde met de taxichauffeur deze zou over een kwartier arriveren. Dat werden er drie. We reden over circa 35 km ongeveer 1,5 uur dat komt door de vele wegwerkzaamheden. Vaak gingen we stapvoets. Maar de auto had gelukkig airco. Buiten zagen we veel mensen met een doekje voor de mond lopen tegen het stof. Alle bomen en planten waren geel van het stof.
We hebben voor drie nachten een houseboat gehuurd. Dat is een soort varende woonboot op z’n Indisch. Het lijkt veel op een gevlochten pitrietmand die op zijn kop gezet is, maar dan groter. Het heeft de vorm van een rijstbark met een rotan gevlochten bovenbouw. Kijk maar naar de foto’s. Deze luxe boot, met drie man personeel, is helemaal alleen voor ons. Wij slapen in een keurige kamer met badkamer en de bemanning slaapt op de vloer in de keuken. De luchtvochtigheid is hier erg hoog en dat maakt dat we het behoorlijk warm hebben. In de slaapkamer is een airco die op ons verzoek wordt aangezet. Later komen we erachter dat deze op een generator werkt (laat Wim N. het maar niet horen ) In de loop van de nacht zakt de temperatuur in de slaapkamer van 30 naar 19 graden.
De Backwaters is een enorm gebied vlak achter de kust langs de oceaan, 3200 km2 land met brede waterstromen en meren. Het vlakke land wordt gebruikt om rijst te verbouwen.
De waterstand in de vaarwegen is hoger dan het land waar we overheen kijken. Het lijkt heel veel op Friesland en de Weerribben. Ik kan er niets aan doen maar steeds heb ik een associatie met een plek in Nederland. Ik kijk zelfs uit naar torenspitsen. Maar die zijn er niet. Wel volop kokosnotenpalmen en bananenbomen. Dit maakt het voor mij erg verwarrend. We komen er vrij snel achter dat onze bemanning niet zo veel ervaring heeft. Eigenlijk helemaal niet. Eén van hen, Saneesh, bekend later dat dit de eerste maand is dat hij meevaart. Op de tweede dag merken we dat ze nog nooit zo ver van huis zijn geweest. Ze hebben tot nu toe alleen eendaagse tochtjes gemaakt en hebben nu absoluut geen idee welke kant ze op moeten. Steeds proberen ze van iemand die op de kant staat de aandacht te vangen en vragen ze welke kant ze op moeten. Spijtig voor hen is het dat ik het wel weet. Ik heb mijn GPS gekoppeld aan Google Earth en kan op het beeldscherm onze boot zien varen. Het gaat hun pet ver te boven. Aanleggen en lijnen vastmaken is ook heel moeilijk. Ik wil me er niet te veel mee bemoeien maar het is vaak erg komisch.
Een voordeel van op deze wijze iets van India zien is dat wij rustig in de frisse lucht kunnen blijven zitten (geen mondkapjes voor ons) en in wandeltempo langs alle mooie plekjes varen. Het lijkt een beetje op de Vecht of de Kalenbergergracht maar dan in de tropen. Al het vervoer vindt hier over het water plaats. Er varen pontjes, watertaxi’s en kano’s af en aan. We zijn niet de enige die een houseboat hebben gehuurd. Soms varen we in file. Waar kennen we dit van? Zoals op de weg wordt op het water ook luid geclaxonneerd als een boot wil inhalen. Ieder plekje is wel een foto waard.
Alle activiteiten spelen zich af aan de rand van het water. Overal zijn vrouwen met de was bezig en is men zich aan het wassen.(met speciale waskleren aan!) Het water wordt zelfs gebruikt om na het tandenpoetsen de mond te spoelen. Vanuit onze luxe stoelen met een glas versgeperste ananassap kijken we op afstand naar het leven van de dagloner. We voelen ons er soms ongemakkelijk bij.
We zien heel veel bijzondere vogels zoals ijsvogels en kraanvogels en veel kleurrijke vogels die we in Nederland niet zien.
We komen langs een grote rooms-katholieke kerk waar net een begrafenis gaat beginnen. Honderden mensen zijn gekomen. We blijven een poosje naar het zingen van de gemeente luisteren, maar we horen er niets bekends in. De kerk heeft geen ramen maar ventilatieroosters en alle deuren staan tegenover elkaar open. Aan het plafond hangen vele ventilatoren. De openlucht biechtstoelen zij super.
We lopen door een straatje met allemaal kleine winkeltjes. Ik krijg een man achter mij aan die perse mijn haren wil knippen. Nu was ik al van plan om dat in India te laten doen. Ik heb met een vrolijk hart het dubbele tarief betaald en hem met een handdruk bedankt. Daarna had ik geweldige jeuk op mijn kop. Het kostte mij wel € 1,71.
Ondertussen is Anneke in een naastgelegen winkeltje naar binnen gepraat. De verkoper haalt van alles te voorschijn waar ze niet om vraagt. Ze ziet wat leuke olifantjes en wil die graag kopen. De man vraagt een belachelijke prijs. Ze begint met onderhandelen en biedt een stuk lager. Met een dikke smile op zijn gezicht gaat de verkoper er tussen inzitten. Wat deze man niet weet is dat Anneke goed kan onderhandelen en weet hoe de manieren in India zijn. Samen met Saneesh, één van de jongens van de boot loopt ze weg. Amper vijf meter van de winkel vandaan komt de koopman haar hard achterna rennen en de deal wordt gesloten. Anneke betaald het bedrag wat zij genoemd heeft.
Wordt vervolgd……
Tijd is een rekbaar begrip in India. Dat wisten we al. James belde met de taxichauffeur deze zou over een kwartier arriveren. Dat werden er drie. We reden over circa 35 km ongeveer 1,5 uur dat komt door de vele wegwerkzaamheden. Vaak gingen we stapvoets. Maar de auto had gelukkig airco. Buiten zagen we veel mensen met een doekje voor de mond lopen tegen het stof. Alle bomen en planten waren geel van het stof.
We hebben voor drie nachten een houseboat gehuurd. Dat is een soort varende woonboot op z’n Indisch. Het lijkt veel op een gevlochten pitrietmand die op zijn kop gezet is, maar dan groter. Het heeft de vorm van een rijstbark met een rotan gevlochten bovenbouw. Kijk maar naar de foto’s. Deze luxe boot, met drie man personeel, is helemaal alleen voor ons. Wij slapen in een keurige kamer met badkamer en de bemanning slaapt op de vloer in de keuken. De luchtvochtigheid is hier erg hoog en dat maakt dat we het behoorlijk warm hebben. In de slaapkamer is een airco die op ons verzoek wordt aangezet. Later komen we erachter dat deze op een generator werkt (laat Wim N. het maar niet horen ) In de loop van de nacht zakt de temperatuur in de slaapkamer van 30 naar 19 graden.
De Backwaters is een enorm gebied vlak achter de kust langs de oceaan, 3200 km2 land met brede waterstromen en meren. Het vlakke land wordt gebruikt om rijst te verbouwen.
De waterstand in de vaarwegen is hoger dan het land waar we overheen kijken. Het lijkt heel veel op Friesland en de Weerribben. Ik kan er niets aan doen maar steeds heb ik een associatie met een plek in Nederland. Ik kijk zelfs uit naar torenspitsen. Maar die zijn er niet. Wel volop kokosnotenpalmen en bananenbomen. Dit maakt het voor mij erg verwarrend. We komen er vrij snel achter dat onze bemanning niet zo veel ervaring heeft. Eigenlijk helemaal niet. Eén van hen, Saneesh, bekend later dat dit de eerste maand is dat hij meevaart. Op de tweede dag merken we dat ze nog nooit zo ver van huis zijn geweest. Ze hebben tot nu toe alleen eendaagse tochtjes gemaakt en hebben nu absoluut geen idee welke kant ze op moeten. Steeds proberen ze van iemand die op de kant staat de aandacht te vangen en vragen ze welke kant ze op moeten. Spijtig voor hen is het dat ik het wel weet. Ik heb mijn GPS gekoppeld aan Google Earth en kan op het beeldscherm onze boot zien varen. Het gaat hun pet ver te boven. Aanleggen en lijnen vastmaken is ook heel moeilijk. Ik wil me er niet te veel mee bemoeien maar het is vaak erg komisch.
Een voordeel van op deze wijze iets van India zien is dat wij rustig in de frisse lucht kunnen blijven zitten (geen mondkapjes voor ons) en in wandeltempo langs alle mooie plekjes varen. Het lijkt een beetje op de Vecht of de Kalenbergergracht maar dan in de tropen. Al het vervoer vindt hier over het water plaats. Er varen pontjes, watertaxi’s en kano’s af en aan. We zijn niet de enige die een houseboat hebben gehuurd. Soms varen we in file. Waar kennen we dit van? Zoals op de weg wordt op het water ook luid geclaxonneerd als een boot wil inhalen. Ieder plekje is wel een foto waard.
Alle activiteiten spelen zich af aan de rand van het water. Overal zijn vrouwen met de was bezig en is men zich aan het wassen.(met speciale waskleren aan!) Het water wordt zelfs gebruikt om na het tandenpoetsen de mond te spoelen. Vanuit onze luxe stoelen met een glas versgeperste ananassap kijken we op afstand naar het leven van de dagloner. We voelen ons er soms ongemakkelijk bij.
We zien heel veel bijzondere vogels zoals ijsvogels en kraanvogels en veel kleurrijke vogels die we in Nederland niet zien.
We komen langs een grote rooms-katholieke kerk waar net een begrafenis gaat beginnen. Honderden mensen zijn gekomen. We blijven een poosje naar het zingen van de gemeente luisteren, maar we horen er niets bekends in. De kerk heeft geen ramen maar ventilatieroosters en alle deuren staan tegenover elkaar open. Aan het plafond hangen vele ventilatoren. De openlucht biechtstoelen zij super.
We lopen door een straatje met allemaal kleine winkeltjes. Ik krijg een man achter mij aan die perse mijn haren wil knippen. Nu was ik al van plan om dat in India te laten doen. Ik heb met een vrolijk hart het dubbele tarief betaald en hem met een handdruk bedankt. Daarna had ik geweldige jeuk op mijn kop. Het kostte mij wel € 1,71.
Ondertussen is Anneke in een naastgelegen winkeltje naar binnen gepraat. De verkoper haalt van alles te voorschijn waar ze niet om vraagt. Ze ziet wat leuke olifantjes en wil die graag kopen. De man vraagt een belachelijke prijs. Ze begint met onderhandelen en biedt een stuk lager. Met een dikke smile op zijn gezicht gaat de verkoper er tussen inzitten. Wat deze man niet weet is dat Anneke goed kan onderhandelen en weet hoe de manieren in India zijn. Samen met Saneesh, één van de jongens van de boot loopt ze weg. Amper vijf meter van de winkel vandaan komt de koopman haar hard achterna rennen en de deal wordt gesloten. Anneke betaald het bedrag wat zij genoemd heeft.
Wordt vervolgd……
-
31 Januari 2011 - 05:47
Jenny Stolk:
dag dag
ik volg jullie reis vol belangstelling. Wat een superleuke boot en wat een gave manier om zo het land te bewonderen. wel wat warm....
En wat een impact zal het op de jongens hebben dat je zo kunt navigeren terwijl ze zelf daar wonen en de weg niet weten.
Komen ze nu niet steeds vragen of ze wel goed varen?
goede reis verder
Jenny -
31 Januari 2011 - 08:26
Hanneke:
zo, jullie hebben vakantie! En nog op een boot ook. Je handen jeuken zeker pa om je er niet teveel mee te bemoeien. Ben benieuwd hoe lang je dat volhoudt ;) Geniet van deze laatste 10 dagen! De kinderen zijn begonnen met aftellen.
Marinthe vertelt iedere keer op de peuterspeelzaal dat opa en oma op vakantie met het vliegtuig zijn bij de zwarte pieten! -
31 Januari 2011 - 09:15
Wout:
Dag Anneke en Piet-Jan,
Bijzonder om te lezen over jullie prive cruise. Prachtige boot om te zien. En wat moet het inderdaad een belevenis zijn voor mensen die voor het eerst de effecten van GPS zien. Het is ook wonderlijk allemaal...maar voor ons is het al zo snel weer gewoon.
Geniet van deze nadagen vakantie. Na inspanning is ontspanning ook goed.
Hartelijke groet,
Wout
-
31 Januari 2011 - 11:56
Amitha:
Good to see how you both are spending your time on the lovely boat...Many impressions and hopefully good ones that will stay with you always...Tonight is the last night on the boat and so wish you the best time. Hope you are fine with the Kerala food...it is different and we hope you have convinced them not to use any chillies :-)
Lots of good wishes for the remaining days -
31 Januari 2011 - 12:22
Anneke En Frank:
wat een te gekke reis, en ervaringen, prachtige foto's, Geniet van jullie laatste 10 dagen , lieve groetjes -
01 Februari 2011 - 12:03
Hermien:
Het is goed dat jullie nu even een rustige week hebben.
Na zoveel reizen ben je terug in Nederland wel aan een vakantie toe.
Heel leuk al die verhalen. Volgens mij kunnen jllie wel een boek schrijven bij terugkomst.
Het boek verkopen en de opbrengst weer voor CSAtrust.
Geniet nog maar van de laatste dagen.
Liefs van Leen en Hermien -
01 Februari 2011 - 21:28
Aaltje Tuinema:
Vol belangstelling lees ik al jullie verslagen, ze zijn boeiend en ontroerend. Ik vind dat jullie prachtig werk doen. Een goede reis en aankomst toegewenst. Tante Aaltje -
02 Februari 2011 - 19:05
Lammie:
hallo Pietjan en Anneke,
ik ben afgelopen weekend van vrijdag t/m maandag naar Sauerland geweest. en daar heerlijk gewandeld in de sneeuw endat is wel heel wat anders dan waar jullie zitten in de tropische temperaturen.
en moest nog wel even wat bijlezen wat jullie zoal de laatste 1,5 week allemaal hebben beleefd en gezien.
het lijkt me dan ook doodvermoeiend.
als jullie terug komen dan mag jer nog wel een week vakantie aanvast plakken om bij te komen en om deze reis te verwerken en een plaatsje tegeven.
maar bijzonder leuk om deze verslagen allemaal te lezen.
ik wens jullie de laatste week nog wat relaxtere tijd toe om de thuisreis goed aan te kunnen. en wat een mooie houseboot.
geniet er nog maar even van entot volgende week in Ermelo.
groetjes en liefs Lammie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
