Vrijdag 13 oktober

Kuppana Palli is een dorp waar verschillende groepen mensen samenwonen. Er wonen Hindoestanen, Moslims en tribels. Dit geeft onderling soms spanningen.

De vrouwen uit Kuppana Palli vertelden aan George dat de meisjes, als zij 's avonds in het studiecentrum zijn en hun behoeften moeten doen, een heel eind moeten lopen voordat ze bij de rand van het dorp zijn. Zij kwamen met de vraag of het mogelijk is dat hij bij het studiecentrum een toiletgebouw kan bouwen.
George was zeer verbaasd dat de vrouwen dit wilden. Dit was nog nooit gevraagd en ook niet bij hem op gekomen. Met hulp van Support CSA Trust en SMUDN zijn er nu toiletten bij twee studiecentra gebouwd en wij gaan die in Kuppana Palli bekijken.

In het studiecentrum is Ganeesh de studiebegeleider, hij begeleidt bijna 100 kinderen. Als we er aankomen worden we op de gebruikelijke manier begroet. Daarna mogen Won en ik het lint doorknippen voor de officiële opening van het nieuwe toiletgebouw. Vooraf is afgesproken dat de kinderen het toiletgebouw zelf gaan schoonhouden. We zijn dan ook erg benieuwd of dat gebeurt. De toiletten en wastafel zien er zeer schoon uit. Karen en ik durven het dan ook wel aan om later het toilet (officieel) in gebruik te nemen.

Twee jongeren uit de negende klas vertellen hun verhaal over de studiebegeleiding. Ik vind dat heel knap, dat zie ik jongeren in Nederland nog niet zo vrijmoedig doen. Daarna volgen de gebruikelijke liederen. De dansen zijn niet op Bollywood filmmuziek maar het zijn dansen die een verhaal uitbeelden. Buiten gaat het verder met een muziekgroep die een kist-orgeltje, een trommel en kleppers bij zich hebben. Tijdens de muziek dansen de meisjes en jongens een traditionele dans met stokken. Iedereen wordt enthousiast en klapt mee. De jongens laten zien hoe je moet tollen. Won probeert het ook maar het is moeilijker dan het lijkt.

We bezoeken een kleinschalig zijderups fabriekje. Het is boeiend om te zien hoe de rups zijn cocon maakt die na voltooiing gesponnen wordt tot een draad. Er zijn veel coconnetjes nodig voor een sjaal. Nu snap ik waarom zijde zo duur is!

Op steenworp afstand ligt de Staatsschool. Ganeesh vertelt dat er een goed overleg is tussen het studiecentrum en de Staatsschool. We begroeten het hoofd van de school. Ze is een beetje beduusd want dit is de eerste keer dat er bezoek van buitenlanders op deze school komt. Het duurt dan ook even voordat zij de ceremonie klaar heeft. Ondertussen wordt er op het schoolplein gespeeld. Masenna de coördinator van de 18 studiecentra begint een soort stoelendans. In plaats van een stoel moeten drie kinderen elkaar vasthouden als hij stopt met zingen. Wie alleen blijft staan gaat eruit. In de volgende ronde gaat het om groepjes van 4 en daarna 5. Enz. Ganeesh doet volop mee. Rein is druk met foto's maken. Iederen wil met alle vrienden op de foto. Veel kinderen willen graag een hand geven. Als er één durft dan willen ze allemaal. En het liefst zo vaak mogelijk.
Met achterlating van een grote zak pepernoten nemen we afscheid.

In de namiddag bezoeken we TS Agraham. De studiebegeleidster is erg jong en nog maar kort in dienst. Maar onder begeleiding van Aruna die op de KCSS werkt lukt het al aardig. We worden met veel tromgeroffel welkom geheten en krijgen we een halsketting omgehangen. We moeten stiekem lachen want de ketting ziet er wel heel ongebruikelijk uit. Het lijkt op kroepoek en heeft de kleur en vorm van worstjes en je kan het ook nog eten. Reuzelief maar de slinger is erg vettig en geeft af dus doen we hem zo snel mogelijk weer af.
Na een uur gaan we weer weg. Het is donker en het begint hard te regenen.
Met veel trommel geroffel worden we uitgezwaaid.