Maandag - naar de naaiklas

Maandag – de naaiklas.

Wederom een rustig programma vandaag. Geen dorp bezoeken maar lekker naar school.
Gisteravond zijn er oude vrienden van George en Amitha gekomen. Dr. Vollmer is directeur van Caritas Duitsland geweest en heeft George in 1990 als medewerker aangenomen. Later zijn ook Amitha en Latha in dienst van Caritas getreden. Het zijn aardige mensen die goed Engels spreken. Zij gaan vanmiddag een studiecentrum bezoeken en nieuwe kleding uitdelen. (Hoeven wij niet mee!) Na het avondeten keren ze aangedaan weer terug. Het waren goede gesprekken geweest met kinderen, ouders en grootmoeders maar de onvoorstelbare armoede had hen niet onberoerd gelaten. Vanwege de droogte hebben de ouders tot juni geen werk op het land en dus geen inkomsten. Sommigen van hen gaan naar Bangalore in de hoop er werk in de bouw te vinden.

De groentetuin die Piet Jan aan het aanleggen is begint al heel wat te lijken. De eerste groente komt boven. Elke morgen gieten de doofstommme jongens water bij de planten. Niet te veel want dan slaan de plantjes plat. De jongens weten er al veel van en we hopen dat zij, samen met Balaji, de groentetuin gaan beheren. Deze week gaat Piet Jan de tuin aan Balaji overdragen en wil hij het voor zichzelf afbouwen. Dus later beginnen en kijken wat er gebeurd. Wanneer Piet Jan vanmorgen op de tuin komt hebben de jongens de planten al water gegeven. Ze weten dat er in de vroege morgen en ‘s middags na vijf uur water gegeven moet worden omdat de planten dan het meeste profijt van het water hebben.

Ook de naaiklas wil ik afbouwen. Farzana, Somali en Kavitha hebben de afgelopen weken goed leren naaien. De twee elektrische naaimachines en een goede trapnaaimachine reserveer ik deze week voor deze meisjes.
Kavitha blijkt in het verleden geleerd te hebben hoe ze een blouse moet maken. Ik wil deze morgen gebruiken om haar te leren hoe je knoopsgaten maakt. Heel belangrijk bij een blouse. Ik doe Kavitha voor hoe je de afstanden tussen de knoopsgaten moet berekenen. Ik laat haar ook wat informatie op de Ipad zien maar merk dat ze het niet begrijpt. Geen probleem, ik hoef het bij Kavitha maar één keer voor te doen en dan weet ze hoe het moet en kan ze het toepassen.

Vanmorgen heb ik een kinderjurkje meegenomen dat ik wil laten namaken. Kavitha haar ogen beginnen helemaal te stralen. Dit wil ze heel graag. Het blijkt, wanneer we het patroon iets aanpassen Kavitha een jurk voor zichzelf kan maken. Stof met bloemetjes is er in overvloed!
Stap voor stap doe ik Kavitha voor wat ze moet doen en aan het eind van de middag ligt er een geknipte jurk klaar die ze de volgende dag in elkaar kan zetten. Het leuke van Kavitha is dat ze initiatieven durft te nemen. Ze maakt me duidelijk dat ze geen ronde hals in haar jurk wil, want dat kan ze al naaien, maar een vierkante hals. Natuurlijk kom ik aan haar wens tegemoet.

Somali heb ik deze morgen ook achter een elektrische naaimachine gezet en ook zij is met knoopsgaten bezig. Doordat ze doof is kan ze niet horen dat de naaimachine een hels kabaal maakt omdat ze het pedaal helemaal ingetrapt heeft. Gelukkig weet ik inmiddels hoe ik haar met handgebaren kan uitleggen dat ze veel te snel naait. De eerste knoopsgaten mislukken gigantisch. Maar Somali luistert goed naar mij en na twintig knoopsgaten levert ze mooie knoopsgaten af. Farzana is zelfstandig aan de gang maar komt regelmatig laten zien of het goed met haar naaiwerk gaat. Ze weet heel goed wat ze moet doen maar heeft nog veel bevestiging nodig. Aruna, de lerares neemt de andere kinderen onder haar hoede alsook Aswina die meer aandacht bij het naaien nodig heeft.

Na gedane arbeid is het goed toeven bij ons appartement. Er is een windje en uit de zon is het buiten aangenaam lekker. Salaman komt ons weer verwennen met echte koffie.

Volgende week weer terug naar het koude kikkerland kan ons nog niet bekoren.