Palamaner, woensdag voor kerst

Het was vandaag weer een volle dag. Na een haastige kop koffie vertrokken we om zeven uur om onafhankelijk van elkaar met twee verschillende bussen mee te rijden om schoolkinderen op te halen. De dag brachten we door in verschillende klassen van de school en spraken met veel verschillende mensen, vaak met handen en voeten, omdat velen het Engels heel matig beheersen. Dat geeft niet: vaak springt er wel iemand in die wil tolken.
Leen heeft vandaag op een motor gereden en is er helemaal weg van. Ik heb een eindje gefietst.
Wat jullie te lezen krijgen in deze verslagen is een fractie van wat wij meemaken. Soms beperken we ons omdat we om de privacy van anderen moeten denken. Heel veel dingen die we tegen komen zijn niet in enkele regels uit te leggen. We maken evenals de stafleden lange dagen.
Veel mensen zijn ziek. Ook de leidinggevenden van de staf. Zij leiden onder de koude en mist van de decembermaand. Leen en ik lopen fluitend in een T-shirt rond en genieten van het fantastische weer maar zij worden er ziek van. Vandaag waren er bv slechts 73 van de 110 kinderen aanwezig. De rest was ziek thuis. Voor de kerstviering van de Bosschool heb ik een videoboodschap gemaakt. Het leek ons wijs om dit niet via een dongel te versturen maar via een internetshop. Achterop een motor in het spitsuur door het centrum. Ik voelde mij heel kwetsbaar. We zijn heel erg lang bezig geweest in verschillende shops. Shop? Je moet je voorstellen een nis van 2 bij 3 meter waarin enkele kleine verveloze cabines zijn waar ik niet in pas. Dus plaatsgenomen op een stoeltje in een gangetje. Steeds was er weer een complicatie. Het uploaden ging heel traag. Even na 21.00 was ik weer terug en kon er eindelijk worden gegeten. Leen heeft een gedeelte van de avond naar het dansen van het personeel gekeken. Ze zijn aan het oefenen voor de kerstviering. Uur na uur werd er doorgedanst.