Dinsdag 10 oktober

Vandaag staat er een bezoek aan het dorp GT Palli gepland.
Dit is het eerste dorp waar Support CSA Trust in 2007 met hulp van de Ireneschool een studiecentrum kon bouwen. In 10 jaar tijd hebben veel kinderen van het studiecentrum gebruik gemaakt. Op dit moment zijn dat 67 kinderen. In al die jaren heeft het studiecentrum een belangrijke bijdrage geleverd aan huiswerkbegeleiding en het aanleren van sociale vaardigheden waardoor kinderen langer naar school bleven gaan.
In 10 jaar tijd heeft dit dorp een behoorlijke ontwikkeling doorgemaakt. In het begin is er een vrouwengroep gevormd die twee keer per maand met elkaar moesten vergaderen. De ene keer over wat het dorp nodig had en de andere keer over de problemen binnen de gemeenschap. Deze gesprekken leidde tot betere samenwerking waardoor er een ontwikkeling in gang gezet werd.
Na tien jaar wordt er nog steeds gebruik gemaakt van het studiecentrum. Zijn er met microkrediet o.a winkeltjes geopend, konden er geiten of koeien aangeschaft worden en zijn er betere huizen gebouwd.
Bij deze warmte is het goed om veel te drinken. We krijgen dan ook extra water aangereikt. Dit heeft als nadeel dat je veel moet plassen. Tien jaar geleden was er in dit dorp nergens een toilet te vinden. Iedereen deed zijn behoeften in het veld aan de rand van het dorp. Bij de nieuw gebouwde huizen wordt standaard een toilet gebouwd. Gelukkig mogen Karen en ik gebruik maken van een toilet bij een huis in de buurt. Het is geen wc zoals wij die kennen maar een hurktoilet….beter iets dan niets. Onze mannen moeten buiten in het open veld plassen. Lastig als een aantal dorpsbewoners staan toe te kijken.

Als wij in Palamaner zijn brengen we altijd een bezoek aan dit dorp, de ontvangst is erg hartelijk. Ook hier weer het geijkte programma wat in elk dorp opgevoerd wordt. Toch gebeurd hier iets bijzonders. Er is een meisje wat erg goed kan dansen. Ze wil echter alleen maar jongensdansen dansen. Ze danst met veel passie en kracht. Het is een genoegen om naar de kijken. Wat ik bijzonder vind is dat de studiebegeleidster het meisje alle ruimte geeft om te dansen wat zij wil.
Won en Jenna blijven in dit dorp achter om te fotograferen en te filmen. Wij vertrekken naar het volgende dorp.

In Pathuranatham werkt als studiebegeleidster Gayathri we kennen haar al heel lang. In het verleden werkte ze op de Kinder Care Special School als leerkracht bij de doofstomme kinderen. Gayathri was zeer inventief en bijzonder begaafd. Helaas is ze gestopt met haar werk omdat haar oom haar telkens lastig viel. Hij wilde met Gayatrhi trouwen maar zij wilde dit niet. Op advies van haar moeder is Gayathri toen weer terug gekeerd naar haar dorp waar we nu zijn. Echter volgende week gaat ze trouwen met de man van haar keuze.

De begroeting verloopt allerhartelijkst. Gayathri wil graag even knuffelen en dat doen we met alle plezier. Dit keer geen kinderen die dansen maar een vrouwengroep en drie mannen. Ze dansen een traditionele dans die het oogsten uitbeeld. Het is een ingewikkelde dans die perfect uitgevoerd wordt. We genieten van het geheel; de mooie kleding en het goede samenspel.
De eerste keer toen we in dit dorp kwamen wilden de vrouwen deze dans ook op voeren. Zij kregen echter onderling ruzie. Het was een gênante vertoning die door een man doorbroken werd. Hij nam de leiding en deed voor hoe het moest. Het was duidelijk dat de vrouwen niet konden samenwerken. In dit dorp is toen onder leiding van Gayathri’s moeder een vrouwengroep gestart en haar invloed is duidelijk te zien.
Op verzoek van Piet Jan zal Gayathri’s moeder voor ons zingen. Ze heeft een heel bijzonders stem die je niet gauw vergeet.
Als afsluiting gaan er nog twee meisjes dansen. Naast mij staat een moeder met haar mobieltje te filmen. Ze kijkt me aan en ik voel direct een klik met haar. Ze nodigt ons na de ontmoeting uit om in haar huis te komen kijken wat we graag doen. Tot onze verbazing is de ruimte bijzonder groot en wij denken dat haar man wel veel zal verdienen. Haar man die Engels spreekt vertelt dat het dak van hun oude huis niet meer goed is. Als het regent laat het dak water door. Het huis waar ze nu wonen is gemeenschapsruimte die ze voor 100 roepie = 1,50 euro per maand huren. Zij zijn één van de vierhonderd gezinnen die in aanmerking komen om met hulp van microkrediet van CSA Trust een huis te bouwen. De vrouw straalt bij het verhaal van haar man. Graag wil ze dat we een foto van haar gezin maken terwijl ze voor hun nieuwe huis staan.
Na een hartelijk afscheid en een uitnodiging voor Gayathri’s bruiloft op 18 oktober vertrekken we weer naar Palamaner.