Afscheid in Palamaner
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
15 Februari 2015 | India, Bangalore
Deze week stond in het kader van het afbouwen van onze ondersteuning. Immers het aanreiken van een hengel en leren vissen is zinvoller dan alleen maar vissen geven.
Met die gedachte zijn Piet Jan en ik naar India gegaan. Wij beseffen heel goed dat we een klein steuntje in de rug van Balaji en Aruna hebben gegeven. Maar ondersteuning is erg belangrijk! Het gevoel van: we staan er niet alleen voor.
Er zijn goede onderlinge contacten geweest, met medewerkers maar zeker ook met de jongeren van de Vocational training. We merken dat de jongeren ons steeds vaker vastpakken, even willen voelen nu we er nog zijn, even knuffelen niet alleen door meisjes maar ook door de jongens.
Zelfs Salaman zoekt redenen om vaker bij ons langs te komen. Ze komt bloemen uit haar eigen tuin brengen en extra fruit. Zo warm allemaal! We zullen het zeker missen.
Gistermiddag is, voor ons de laatste schooldag, afgesloten met een mooi cultureel programma op de Kinder Care Special School. Tegelijkertijd wordt mijn verjaardag gevierd. We krijgen een begroeting-ketting en een vriendschapsbandje die door de meisjes van de naaiklas zijn gemaakt. Een tastbare herinnering als we weer in Nederland zijn. De jongens van de Vocational Training dansen dat het een lieve lust is. Vol bewondering kijk ik hoe de dove meisjes van de naaiklas dansen. Het ontroert mij! Als dank voor alle ondersteuning krijgen Piet Jan en ik nieuwe kleren.
Bij het uitdelen van de cake draait Masenna muziek. Hij weet niet welke CD hij draait maar het is een lied uit Taizè (Jezus u bent het licht in mijn leven!) Amitha en ik veren gelijk op...dit is de plek die ons bij elkaar bracht. De leerkrachten zijn onder de indruk van de rustige muziek en vinden die zeer geschikt voor de kinderen, ze willen graag een CD hebben.
Na vele malen bye, bye te hebben gezegd en een heleboel knuffels vertrekken we voor de laatste keer naar de zorgboerderij.
Omdat Balaji de volgende morgen om vijf uur naar Tirupati vertrekt, hij gaat daar een cursus volgen, en de Duitse vrienden van George en Amitha ook vertrekken wordt deze avond alvast officieel afscheid genomen. Natuurlijk wordt daarbij gedanst. In India laat iedere jongen zijn snor staan want dat staat heel mannelijk! Helaas komt bij de ene jongen de snor iets eerder dan bij een ander. Het is wel heel zuur als je een laatbloeier bent. Maar Piet Jan begaan met zulke jongens, heeft bij de allergoedkoopste winkel in Ermelo mooie snorren gevonden. Die deelt hij uit aan de jongens die geen snor hebben. Onze spring in het ’t veld is er als de kippen bij. Natuurlijk wil hij graag een snor! Het is een komisch gezicht zo’n klein manneke met de grootste snor. Een andere jongen vindt de witte snor erg leuk,die plakt hij over zijn eigen snor heen. Een meisje wil ook graag een snor....geen probleem alles kan vanavond. We hebben voor een paar centen veel lol!
Bij de laatste dans deelt Piet Jan nog gloeistokken uit. In Nederland erg populair op dansfestijnen dus .......licht uit en dansen maar. De kinderen kijken hun ogen uit en vinden het geweldig. Met deze afsluiting kan de avond niet meer stuk.
Morgen vertrekken wij naar Bangelore. Nog de allerlaatste spullen kopen en pakken!!
Met die gedachte zijn Piet Jan en ik naar India gegaan. Wij beseffen heel goed dat we een klein steuntje in de rug van Balaji en Aruna hebben gegeven. Maar ondersteuning is erg belangrijk! Het gevoel van: we staan er niet alleen voor.
Er zijn goede onderlinge contacten geweest, met medewerkers maar zeker ook met de jongeren van de Vocational training. We merken dat de jongeren ons steeds vaker vastpakken, even willen voelen nu we er nog zijn, even knuffelen niet alleen door meisjes maar ook door de jongens.
Zelfs Salaman zoekt redenen om vaker bij ons langs te komen. Ze komt bloemen uit haar eigen tuin brengen en extra fruit. Zo warm allemaal! We zullen het zeker missen.
Gistermiddag is, voor ons de laatste schooldag, afgesloten met een mooi cultureel programma op de Kinder Care Special School. Tegelijkertijd wordt mijn verjaardag gevierd. We krijgen een begroeting-ketting en een vriendschapsbandje die door de meisjes van de naaiklas zijn gemaakt. Een tastbare herinnering als we weer in Nederland zijn. De jongens van de Vocational Training dansen dat het een lieve lust is. Vol bewondering kijk ik hoe de dove meisjes van de naaiklas dansen. Het ontroert mij! Als dank voor alle ondersteuning krijgen Piet Jan en ik nieuwe kleren.
Bij het uitdelen van de cake draait Masenna muziek. Hij weet niet welke CD hij draait maar het is een lied uit Taizè (Jezus u bent het licht in mijn leven!) Amitha en ik veren gelijk op...dit is de plek die ons bij elkaar bracht. De leerkrachten zijn onder de indruk van de rustige muziek en vinden die zeer geschikt voor de kinderen, ze willen graag een CD hebben.
Na vele malen bye, bye te hebben gezegd en een heleboel knuffels vertrekken we voor de laatste keer naar de zorgboerderij.
Omdat Balaji de volgende morgen om vijf uur naar Tirupati vertrekt, hij gaat daar een cursus volgen, en de Duitse vrienden van George en Amitha ook vertrekken wordt deze avond alvast officieel afscheid genomen. Natuurlijk wordt daarbij gedanst. In India laat iedere jongen zijn snor staan want dat staat heel mannelijk! Helaas komt bij de ene jongen de snor iets eerder dan bij een ander. Het is wel heel zuur als je een laatbloeier bent. Maar Piet Jan begaan met zulke jongens, heeft bij de allergoedkoopste winkel in Ermelo mooie snorren gevonden. Die deelt hij uit aan de jongens die geen snor hebben. Onze spring in het ’t veld is er als de kippen bij. Natuurlijk wil hij graag een snor! Het is een komisch gezicht zo’n klein manneke met de grootste snor. Een andere jongen vindt de witte snor erg leuk,die plakt hij over zijn eigen snor heen. Een meisje wil ook graag een snor....geen probleem alles kan vanavond. We hebben voor een paar centen veel lol!
Bij de laatste dans deelt Piet Jan nog gloeistokken uit. In Nederland erg populair op dansfestijnen dus .......licht uit en dansen maar. De kinderen kijken hun ogen uit en vinden het geweldig. Met deze afsluiting kan de avond niet meer stuk.
Morgen vertrekken wij naar Bangelore. Nog de allerlaatste spullen kopen en pakken!!
-
15 Februari 2015 - 07:44
Jenny:
Geweldig, en wat moeilijk om dit weer achter je te laten. Ik wens jullie een heel goede terugreis toe. Rust straks lekker uit en geniet van het knuffelen van de kinderen en kleinkinderen.
tot ziens
Jenny
-
15 Februari 2015 - 14:37
Anneke:
Dank je Jannie! -
15 Februari 2015 - 16:46
Paul Bernts:
Beste Anneke,
Bedankt voor al je uitvoerige verslagen van Palamaner. Geweldig. Wat een belevenis is het weer geweest hè! Aangrijpend maar o zo mooi en goed!
Straks een goede reis terug naar het kikkerrlandje Nedeland!
Paul -
15 Februari 2015 - 19:07
Lammie:
hallo Anneke en Pietjan,
jullie reis bijna ten einde en wens jullie een goede terug reis naar huis en thuis om jullie kinderen en kleinkinderen weer in jullie armen te sluiten en terug te kijken naar een bijzondere reis met de vele belevingen en ontwikkelingen aldaar. tot gauw,
groetjes Lammie -
15 Februari 2015 - 19:25
Martje:
Dag Anneke en Piet Jan
Veel sterkte voor het afscheid nemen een behoudende thuisreis, en wees ook weer heel welkom in Ermelo.
Hartelijke groeten Martje -
17 Februari 2015 - 10:56
Hermien:
Nou dat was het dan alweer. Het is wel snel gegaan hè?
doe Amitha en George de hartelijke groeten van ons.
Een behouden reis en groetjes hermien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
