Dinsdag - Agraharam

Piet Jan begint om half 7 op de tuin, meestal doet hij het ’s middags wat rustiger aan.
De jongens kijken naar hem uit, zodra Piet Jan ons appartement uitkomt staan zij al op de groentetuin. Tot Piet Jan zijn verbazing komen de afrikanen en de komkommers al boven terwijl die aan het eind van de week gezaaid zijn. Piet Jan heeft ook langere stelen aan de hark en schoffel gemaakt. Immers rechtop werken is zoveel beter dan met een kromme rug werken. We zien hier oudere mensen die helemaal krom gegroeid zijn doordat ze altijd met een gebogen rug hebben gewerkt.

Omdat de leerkrachten van de Kindercare Special School deze week een training hebben zijn ze in de klas vaak afwezig. George vindt het belangrijk dat de kinderen naar school kunnen, dus nemen de klasse assistenten de taak over. Hoe anders dan in Nederland waar de kinderen vrij krijgen als de leerkrachten een studiedag hebben.

In de naaiklas komt een assistente die het reuze interessant vindt wat ik de meisjes aan het leren ben. Ze staat met haar neus vooraan, geeft aanwijzingen, haalt de spelden alvast uit de stof waardoor ze Somali die aan het naaien is geweldig stoort. Ik leg haar uit dat Somali het zelf moet leren zodat ze goed kan naaien als ik weer naar huis ga. Ze komt me ook vaak vertellen dat alle meisjes moeten naaien.
De assistente is een volhouder, nadat ik haar drie keer gewaarschuwd heb dat ik de meisjes leer naaien, stuur ik haar weg.
Het verbaasd mij dat deze assistente de kinderen geen activiteiten aanbied. Doordat ze te weinig te doen hebben (vooral de jongens van de kaarsenmakerij ) ontstaat er ruzie. De assistente schreeuwt een beetje en dat is het dan.
Ik ga deze middag eerder naar huis. Ik mis Aruna waar ik goed mee kan samenwerken. We hebben ieder onze taak en vullen elkaar aan. Helpen elkaar daar waar nodig is. Van deze juffrouw word ik sacherijnig.

Op de zorgboerderij zoek ik Piet Jan op. Ik kan hem niet vinden maar Ravi heeft me in de gaten. Met gebarentaal vraag ik aan hem waar Piet Jan is. Bij de koeien blijkt. Vannacht is er een stierkalf geboren. De jongens gaan er veelvuldig bij kijken en onze spring in’t veld aait, knuffelt en zoent het kalf dat het een lieve lust is. Hier word ik vrolijk van!!

Na een ouderwets kop koffie met melk vertrekken wij om half zes naar het dorp Agraharam.
Dit dorp ziet er armoediger uit dan Kuppanapalli waar we gisteren waren. Hier zie je nog de traditionele witte ronde huizen, doorsnede ongeveer vier meter, met een bamboe dak. In deze ene ruimte gebeurd alles. De weinige kleren hangen over een draad die vastgemaakt is in de muur. De rieten slaapmatten staan opgerold tegen de muur en de voorraadpot voor de rijst en twee kookpotten staan op de grond. Als het regent wordt er binnen gekookt anders buiten op een vuurtje. Op het moment dat wij komen staat er een kookpot op het vuur. Ik kan niet zien wat erin zit maar ik vermoed rijst. Elke dag wordt er ’s avonds rijst voor de hele dag gekookt. Er is geen koelkast maar ’s nachts is het koud waardoor de rijst niet bederft. Vaak hebben deze mensen maar twee keer per dag te eten! Ze eten dan rijst met een currysaus.

De school is erg klein. Het is een schooltje dat gebouwd is door de regering. Daardoor is er ook wat speelgoed in school onder andere een wipschommel voor de allerkleinste. Bij de school staat een jongetje wat begint te huilen zodra hij Piet Jan ziet. Doodsbenauwd schuilt hij achter de sari van zijn moeder. We komen er achter dat dit jongetje denkt dat Piet Jan een dokter is die hem weer pijn gaat doen. Een week eerder is hij naar het ziekenhuis geweest. Het duurt tot aan het uitdelen van de kleding voordat de jongen rustig is.
Na de voorstelronde vraagt Masenna of er vragen zijn. Slechts twee vragen weten de kinderen te stellen. Of wij hier met de hele familie zijn. (onze kleinkinderen Tobias en Joëlle wilden wel!) en wat wij eten. Daarna valt het stil. Er wordt gevraagd of de kinderen mogen dansen maar de ruimte is zo klein zodat het ons niet verstandig lijkt. We vragen de kinderen om te zingen omdat we dat ook mooi vinden.
Daarna delen we de nieuwe kleren, pennen, potloden en snoepjes uit.

Een uurtje later rijden we in pikdonker naar huis. Om half acht eten wij met de jongens van de zorgboerderij. De meeting van de leerkrachten gaat door tot 10 uur in de avond.
De meeste leerkrachten blijven op school slapen omdat ze de volgende dag weer vroeg beginnen.

Helaas kan ik geen foto's meer plaatsen. Ben al dagen bezig om te upgraden tot Vip maar dat wil maar niet lukken.
Wel staan er foto's op Facebook (zie Anneke Tuinema)