Vanmorgen eerst geschreven voor de weblog. Doordat we gisteravond lang doorgepraat hebben met George en Amitha is van schrijven niet veel gekomen.
Vanmiddag gaan we naar Palamaner. Piet Jan en ik hebben er zin in.

Morgen wordt een speciale dag met een bezoek aan het dorp Bandapalli.
Op zulke dagen heeft George graag veel gasten mee om de belangrijkheid van het evenement te vergroten.
Deze morgen komt Anju, de dochter van George en Amitha, met haar vriend Adam en George zijn broer James met vrouw en dochter. De bedoeling is dat ze allemaal meegaan naar Palamaner.
Tegen 12 uur is het een kakofonie aan geluiden in huis. Amma (91 jaar) de moeder van George en James die bij George woont, is blij dat ze deze dag twee zonen ziet. Er wordt veel gelachen en wij merken dat familie in India erg belangrijk is.

Na het eten tegen half 4 wordt de auto ingepakt. We hebben veel koffers bij ons door de cadeautjes die we in Nederland gekregen hebben.
De reis verloopt voorspoedig. De laatste 2 jaar is er een goede verbinding met Palamaner en is de reistijd ingekort tot 2 uur. Maar dan moet je wel 's morgens vroeg of 's avonds rijden. Wij doen er drie uur over.

Als we aankomen staan de kinderen en de staf al klaar. Balaji begroet ons als eerste en glimt als hij ons ziet. Ook andere stafleden begroeten ons heel hartelijk.
Wanneer we ons gastenverblijf zien zijn we helemaal verrast. George heeft de afgelopen jaren de accommodatie voor de gasten verbeterd. In het appartement is een kamer met kookgelegenheid en koelkast. Een aparte slaapkamer met badkamer. Buiten is er een ommuurd plaatsje waar je lekker kan zitten. Amitha laat zien dat er overal tegen de muggen horren zijn. Hier houden we het de komende drie weken wel uit.

Helaas kunnen we in Palamaner geen internet ontvangen. Nasser, een staflid gaat om 9 uur nog naar het dorp en haalt een nieuwe simkaart. Morgen kunnen we uitproberen of die werkt.
Na het eten pakken we nog een klein beetje uit en gaan om 10 uur slapen.