Shopping

Na een zeer onrustige nacht, de treinen rijden op 30 meter afstand al toeterend voorbij, staan we om 8 uur naast ons bed.
Na de 10 dagen in Ermelo weet Amitha dat ik 's morgens 2 appels eet. Als goede gastvrouw heeft ze die vanmorgen voor mij klaar gelegd en daar ben ik heel blij mee. Amit de zoon van George en Amitha heeft brood voor ons gehaald zodat Piet Jan ook met een Nederlands ontbijt kan beginnen.

We overleggen wat we deze dag gaan doen en komen uit op shoppen omdat morgen de winkels van de Moslims dicht zijn.
We gaan met de autoricksha naar het centrum wat 20 minuten rijden is. We laten de rit over ons heen komen. Het is niet te vertellen hoe het verkeer hier in elkaar zit. De meeste auto's, brommers, ricksha's en mensen blijven aan de linkerkant van de weg maar inhalen gebeurd zowel links als rechts. En wat te doen als er opeens een koe de straat oversteekt. Nou, als chauffeur trap je dan gewoon op je rem en laat de koe voorgaan. Immers de koe is in India heilig!

In het centrum stapt Amitha doelbewust naar de winkels waar zij al jaren voor ons spullen haalt. Het is wel raar om in januari de kerstinkopen te doen maar we kunnen het beter nu meenemen dan laten opsturen.

In de Kasjmiershop worden we door de eigenaar met alle egards behandelt. Amitha is een geziene gast en het is helemaal prachtig dat er twee blanke mensen in zijn winkel komen. Het gesprek komt op de overstroming die verleden jaar in Kasjmier was. De eigenaar van de zaak was toen in Kasjmier en vertelt over de verschrikkingen die er waren. Gelukkig kunnen de vrouwen nu weer aan het werk en maken mooie met de handbeschilderde artikelen van papiermachè. Naast de kerstartikelen nemen we ook wat doosjes mee.

De eigenaar vertelt dat hij een mooie wollen Kasjmier omslagdoek heeft die door een oude man met de hand is geborduurd. Deze man borduurde twee uur daarna moest hij door de inspanning stoppen. De man werkte 5 uur per dag een jaar lang aan deze omslagdoek. Voor en achterkant zijn bijna gelijk. Het is een ontzettende mooie omslagdoek maar voor ons onbetaalbaar.
De omslagdoek kost 180000 roepie. Omgerekend € 2500!!
Ik ben wel een rijke vrouw maar niet zo rijk. Ik hoop dat de eigenaar van de zaak de omslagdoek kan verkopen.

Daarna gaan we kleding shoppen. Ik vertel niet wat we gekocht hebben want de kleinkinderen kijken mee en dan is het geen verrassing meer. Piet Jan scoort twee mooie zomerbroeken en mooie Bata sandalen die zeer goedkoop zijn.
Omdat we in april twee markten hebben, de Wereldmarkt op de Klokbekerschool en de markt van de vastenactie op de Rooms Katholieke Prins Willem Alexanderschool, sla ik extra spullen in.
We pikken regelmatig de rekenmachine van de verkopers in om uit te rekenen wat alles in Euro's kost.
We kijken ook nog even naar een big size beddensprei voor Won maar weten al dat we dat niet meer kunnen betalen omdat het geld op is.
Maar morgen is er weer een dag en geld.

Als we weer thuiskomen zijn Latha, de accountent en stiefdochter, en haar kinderen bij George en Amitha. Ik geef Latha een fotoboek van het werkbezoek van oktober in Ermelo. Ze is geroerd door dit aandenken. Het was een hoop werk om een fotoalbum te maken, maar ik ben blij dat ik het gemaakt heb.
Morgen gaan we verder shoppen en naar een grote bloemententoonstelling. Misschien kan Pi