Nog vijf dagen te gaan!

Elke dag laat mijn dochter op Facebook weten hoeveel dagen nog te gaan voordat we weggaan. Als je er niet aan herinnert wordt heb je het gevoel dat je nog zeeën van tijd hebt en van alles en nog wat kan doen. Maar de tijd gaat nu wel heel snel.

Gelukkig liggen we behoorlijk op schema wat mede komt door factoren van buitenaf. De woningbouw heeft besloten dat onze huizen opgeknapt gaan worden waardoor we een heerlijk warm huis krijgen (label A ga er maar aan staan!) Begin deze week een briefje dat onze kruipruimte volgespoten ging worden met korrels. De kruipruimte zit in de voorraadkast die dus gedeeltelijk leeg moest. Ik wist niet wat ik allemaal had. Wat een voorraad kan een mens verzamelen. Een voordeel...alles is uitgezocht en weer schoon!.

Tijdens de werkzaamheden van een aardige jongenman die met slang in de kruipruimte verdween, heb ik mijn tijd goed gebruikt en ben de kamer gaan stoffen. Daarna de voorraadkast schoonmaken en de benedenverdieping zuigen. Gelijk de bovenverdieping ook maar gedaan en zo loop ik opeens voor op mijn schema.

Inmiddels zijn de paspoorten met visum binnengekomen en hebben we de prikken gekregen. Een heerlijk gevoel dat alle dingen die nodig zijn om te vertrekken klaar zijn. En om aan dat gevoel toe te geven hebben we vanmiddag alvast stoelen gereserveerd!

Na een terugvlucht in 2000 vanuit Bangalore zat ik tussen mijn man en een Indiër die erg breeduit zat (immers vrouwen in India hebben niet zoveel ruimte nodig!) Vijf minuten in de lucht en die mijnheer viel als een blok in slaap. Het voelde wel heel erg benauwd toen die wildvreemde man met zijn elleboog dicht bij mijn lichaam kwam. Wat ik ook probeerde deze Indiër was niet van plan om anders te gaan zitten. En dan duurt negen uur vliegen wel heel erg lang!

Gelukkig zitten we nu alletwee op een hoek bij het gangpad zodat we er makkelijk uit kunnen.